-
1 obłożyć
* * *pf.-óż1. (= pokryć) cover.2. (= ostrzelać) shell.3. (= obciążyć) burden, load; jestem obłożony pracą I've got loads of work to do; obłożyć akcyzą excise, impose an excise on; obłożyć kogoś grzywną impose l. lay a fine on sb, fine sb; obłożyć kogoś karą inflict punishment on sb; obłożyć kogoś klątwą lay a curse on sb, anathematize sb.pf.put sth around o.s.; obłożyć się książkami bury in one's books ( in order to study).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obłożyć
-
2 klątwa
klątwa [klɔntfa] f[Bann]Fluch mrzucić na kogoś klątwę einen Fluch gegen jdn ausstoßenobłożyć kogoś klątwą jdn mit einem Bann belegen
См. также в других словарях:
klątwa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. klątwawie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sformalizowane, rytualne wyłączenie kogoś ze społeczności kościelnej, religijnej, odsunięcie od tej społeczności; ekskomunika; w sensie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
klątwa — ż IV, CMs. klątwawie; lm D. klątw 1. «wyłączenie kogoś ze społeczności kościelnej; ekskomunika; ogólnie: przeklęcie, wyklęcie kogoś» Klątwa kościelna, papieska. Obłożyć kogoś klątwą. Rzucić na kogoś klątwę. Zdjąć z kogoś klątwę. Zgodzić się na… … Słownik języka polskiego
